Informacja o możliwości udziału w kursie została przedstawiona szkołom, w których uczą się dzieci uchodźców lub osób starających się o ochronę w Polsce. Były to szkoły: Szkoła Podstawowa nr 58 w Warszawie, ul. Mieszka I nr 7, Szkoła Podstawowa nr 114, ul. Remiszewska 40 w Warszawie; Szkoła Podstawowa nr 118, ul. Leszczynowa 5; szkoła nr 2 w Górze Kalwarii; Zespół Szkół ul. Drewniana 8; Zespół Szkół nr 60, ul. Sempołowskiej 4.
Dyrekcja Szkoły Podstawowej nr 58 zaproponowała organizację jednego kursu na terenie swojej placówki, ponieważ do udziału w kursie zgłosiło się 9 nauczycieli z tej szkoły. Do tych nauczycieli dołączyło 3 nauczycieli z innych szkół, którym odpowiadała ta lokalizacja. W szkole podstawowej nt 58 uczy się ok.100 polskich uczniów i ok. 35-40 dzieci, których rodzice starają się o ochronę w Polsce. Placówka ta jest szkołą rejonową dla ośrodka dla cudzoziemców na Targówku.
Drugi kurs został zorganizowany w siedzibie firmy Schola Polonica. Wzięło w nim udział 8 osób: 2 osoby uczące języka polskiego jako obcego w SP 58, 2 osoby pracujące w gimnazjum nr 141, ul. Trocka 4, w którym uczą się dzieci osób starających się o ochronę, oraz 3 nauczycielki, które uczą w szkołach w których uczą się dzieci uchodźców a także 1 edukatorka, która 1,5 roku pracowała przy odrabianiu lekcji z dziećmi uchodźców lub osób starających się o ten status.
Kurs metodyczny dla nauczycieli składał się z dwóch komponentów. W części pierwszej z informacji teoretycznych a w części drugiej z działań praktycznych. Część teoretyczna zawierała informacje dotyczące gramatyki polskiej, technik nauczania języków obcych oraz budowania programu nauczania języka dostosowanego do potrzeb i możliwości dzieci uchodźców.
Informacje dotyczące gramatyki polskiej miały pokazać nauczycielom problemy fonetyczne, gramatyczne z którymi zetkną się nauczając dzieci uchodźców. Są to zupełnie inne problemy, które występują w procesie nauczania dzieci polskich. Analiza budowy systemu gramatycznego miała na celu uwrażliwić nauczycieli na te elementy, które są szczególnie trudne w systemie gramatyczny z jednej strony, a z drugiej strony uświadomić jak powinni budować programy nauczania języka dla dzieci cudzoziemskich.
Techniki nauczania języka miały przygotować nauczycieli różnych specjalności do nauczania słownictwa i gramatyki cudzoziemców. Nauczyciele, którzy nie zajmują się nauczaniem języków zwykle nie mieli możliwości poznania tych technik.
Ostatnim etapem było stworzenie przykładowych programów, które nauczyciele mogli by wykorzystać przy nauczaniu dzieci uchodźców, które trafiły do ich szkoły.
Część praktyczna polegała na zapoznaniu się z budową scenariusza lekcji a następnie omówieniu poszczególnych elementów. Nauczyciele sami budowali poszczególne elementy scenariuszy posługując się wcześniej poznanymi informacjami teoretycznymi. W ramach praktyki ćwiczyli także techniki nauczania wcześniej przygotowanych scenariuszy.
Część dotycząca pracy w środowisku wielokulturowym składała się z wykładów nt uchodźstwa, zarysu historii Czeczenii, informacji nt kultury Czeczenii, historii dwóch wojen czeczeńskich z 1994 r. i 1999 roku oraz konsekwencji tych wojen. Przedstawione zostały prawne i edukacyjne problemy związane z pobytem dzieci uchodźców w szkole.
Zajęto się także problemami psychologicznymi dzieci uchodźców w zagadnieniach adaptacji w szkole i w środowisku lokalnym. Były to zarówno informacje teoretyczne i ćwiczenia praktyczne. Omówione zostały kłopoty jakie napotykają nauczyciele pracując z dziećmi uchodźców. Reszta grupy starała się doradzić jak rozwiązać dane problemy.
Uczestnicy kursu obejrzeli film „Z Kaukazu nad Wisłę” przygotowanego przez Stowarzyszenie Vox Humana w ramach projektu „Uchodźcy i polska szkoła”. Film pokazuje życie uchodźców w Polsce oraz powody z jakich starają się u nas o ochronę.
Osiągnięte efekty:
Nauczyciele poznali szczególnie istotne elementy sytemu gramatycznego. Zrozumieli i uwrażliwili się na trudności jakie napotyka cudzoziemiec uczący się języka polskiego. Nauczyli się technik nauczania słownictwa i struktur gramatycznych oraz kolejnych etapów w pokazywaniu systemu języka polskiego. Nauczyciele przećwiczyli różne techniki nauczania języka oraz innych elementów wspomagających nauczanie. Tworząc scenariusze lekcji a z nich krótkie programy mieli możliwość poznania jak dużo i w jakim czasie są sobie w stanie przyswoić dzieci uchodźców.
Uczestnicy kursu poznali i zrozumieli podstawowe różnice kulturowe i odmienne kody kulturowe. Zdobyli wiedzę międzykulturową niezbędną do pracy z dziećmi uchodźców. Przyswoili informacje o funkcjonowaniu dzieci uchodźców w szkole, informacje nt procedury uchodźczej oraz wynikających z niej konsekwencji np. duża rotacja dzieci w szkole.
Trudności napotkane w trakcie realizacji projektu:
Uczestnicy kursu mieli pewne trudności z przypomnieniem sobie systemu gramatycznego języka polskiego, którego szczegółowa znajomość nie jest im potrzebna w nauczaniu dzieci polskich. Nie mieli oni w dużej mierze świadomości co do stopnia trudności gramatyki polskiej, oraz jej elementów, które stanowią szczególne problemy w nauczaniu języka polskiego jako obcego. Z powodu braku doświadczenia mieli trudności w stosowaniu różnych technik w nauczaniu języka polskiego jako obcego. Z tego też powodu kłopot sprawiało im budowanie scenariuszy lekcji a z nich programów dla początkujących.
